بزرگي مي‌فرمود: اينكه مي‌گوييم خدا مربي ما است، تجلي ربوبيت خدا در مادر و پدر تجلي كرده است. در استاد تجلي كرده است. در رفيق خوب تجلي كرده است.يك بزرگي باز كلام قشنگي داشت، مي‌فرمودند: بعضي‌ها مدت‌ها خدا، خدا مي‌كنند. خدايا ما تو را مي‌خواهيم. دوستت داريم، كجا پيدايت كنيم؟ خداي متعال اجابت دعاي آنها را در تجلي يك انسان، يك مؤمن، يك دوست با ايمان و با تقوا، دعايش را مستجاب مي‌كند، مي‌گويد: من را مي‌خواهي. بيا اين دوست خوبي كه مرا به سوي تو دعوت مي‌كند، و صفات من در او تجلي پيدا كرده، او را بگير و استفاده كن، همينطور دست به دست تا به امام و ولي خدا و انسان كامل برسد. لذا ظلم و آزار بندگان خدا آزار خداست، محبت به آنها محبت به خداست. خدمت به آنها، خدمت به خداست. در باب شكر هم همينطور است. "أَشْكَرُكُمْ لِلَّهِ أَشْكَرُكُمْ لِلنَّاسِ" (كافيج2ص99) اميرالمؤمنين مي‌فرمايد: هركس كه بيشتر از همه واسطه‌هاي نعمت، شكرگزار واسطه‌هاي نعمت است، اين از همه بيشتر شاكر خداي متعال است. بلكه آن طرف هم حديث داريم. آن طرفش مي‌گويد: اگر شكر بنده‌ها را به جاي آوري، شكر مرا هم به جاي نياوردي.
امام رضا(ع) فرمود: "مَنْ لَمْ يَشْكُرِ الْمُنْعِمَ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ لَمْ يَشْكُرِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ" (وسايل الشيعهج16ص313) اين تعبيري كه در لسان‌ها هست من به صورت حديث پيدا نكردم. "من لم يشكر المخلوق، من لم يشكر الخالق" مضمونش هست ولي اين تعبير از امام هشتم(ع) است. "مَنْ لَمْ يَشْكُرِ الْمُنْعِمَ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ لَمْ يَشْكُرِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ" اين همان تعبير است، منتهي زيباتر است. كسي كه شكرگزار مخلوق و واسطه نعمت نباشد، اگر شكر پدر و مادر، همسر، اولاد، استاد، معلم، مربي را به جاي نياوردي، شك نكن شكر خدا را هم بر جاي نياورده است. خدا مي‌گويد: من قبول ندارم. يك روايت تكان دهنده‌اي ديدم، من نمي‌دانستم شكرگزاري نكردن از بندگان خدا، آدم را به جهنم مي‌برد.
حاج آقاي فرحزاد: چقدر خستگي طرف درمي‌رود. چقدر شكرگزاري، كدورت‌ها و كينه‌ها را مي‌برد. خانمي مي‌گويد: من سي سال است در اين خانه كار مي‌كنم، يكبار دريغ از اينكه شوهر و بچه‌هاي من بگويند: مادر، دست شما درد نكند غذا درست كردي. لباس ما را شستي. مي‌گويد: من يكبار سفره را جمع نكردم، تا غروب اين سفره پهن بود. گفتم: لااقل يكبار شما جمع كنيد.
دلخوشي من از اينكه به اين برنامه مي‌آيم، اين است كه خروجي خوبي داشته باشد. تأثيرگذار باشد. اگر بدانم تأثير ندارد، يك روز هم نخواهم آمد. من مي‌خواهم همه‌ي سمت خدايي‌ها بهشتي باشند و هيچ‌كس جهنم نرود. هشداري براي بينندگان عزيز باشد كه خدا مي‌فرمايند: من به خودم قسم خوردم. خدا به خودش قسم بخورد، خيلي است. "آلَيْتُ عَلَى نَفْسِي أَنْ لَا أَقْبَلَ شُكْرَ عَبْدٍ لِنِعْمَةٍ أَنْعَمْتُهَا عَلَيْهِ حَتَّى يَشْكُرَ سَائِقَهَا مِنْ خَلْقِي إِلَيْهِ" خدا مي‌گويد: من به خودم سوگند خوردم اگر كسي شكر واسطه‌ي نعمت مرا بر جاي نياورد، من اصلاً از او قبول نمي‌كنم و در آتش جهنم مي‌فرستم. بياييم از اين به بعد شروع كنيم.
مرحوم دولابي يك زماني فرمودند: حداقل عرض ادب و احترام چيست؟ سلام كردن است. جواب سلام واجب است. ما چنين مكتبي داريم. كمترين عرض ادب يك سلام عليكم است. ولي پاسخ آن در نماز واجب، در ركوع، سجده و جماعت و فرادي، با خدا صحبت مي‌كنيم. به فتواي همه مراجع ما كلام خلقي بطلان كننده‌ي نماز است. ولي اگر شما جواب سلام ندهي، گناه كردي و براي شما معصيت مي‌نويسند. حتي يك جماعت اگر جواب سلام ندهند، همه گناه كرده‌اند. جايي كه جواب يك سلام در مكتب ما واجب است، كسي ده برابر، هزار برابر، صد هزار برابر سلام به ما خدمت و محبت كرده، ما را احيا كرده است، ما نبايد تشكر كنيم. ايشان مي‌فرمودند: احكام از بالا آمده، همه براي ما پيام دارد. سلام كردني كه اين همه سفارش شده و جوابش هم واجب است، اگر جواب ندهي برايت گناه مي‌نويسند. سلام كردن 69 حسنه و جواب سلام يك حسنه دارد. چون او ابتدا محبت كرده است.
ادامه دارد...